Met een gerust hart 2020 beginnen? (24-12)
Op de valreep van de feestdagen heb ik nog een bericht te delen waarmee ik het nieuwe jaar hopelijk met een gerust hart kan ingaan, uitzicht biedend op mogelijk een betere kwaliteit van leven voor de tijd die ik nog te gaan heb.
Met een aanhoudende benauwdheid die ik niet kan verklaren, geen
pasklare oplossing zoals een longpunctie, op de CT scan geen andere zichtbare
aandoeningen, zat er voor mij niets anders op dan ‘de huidige situatie accepteren
als nieuw startpunt’ en hopen dat t.z.t. zuurstof zou kunnen helpen om me wat
comfortabeler te laten voelen. Een bezoek aan de cardioloog van vanochtend bracht
echter toch weer wat lichtpuntjes aan de horizon.
Cardioloog
Na het nogmaals maken van een ECG werd ik ruimschoots vóór de afspraak (ik
was eerder in het ziekenhuis) terwijl ik nog wat de drinken aan het pakken was,
al opgehaald door een vriendelijk ogende, wat oudere man in een witte jas: Dr.
C.A. de Groot. Na een eerste kennismaking vroeg hij wat hij voor mij kon
betekenen. Ik vertelde van mijn benauwdheid, ook tijdens het platliggen net
ervoor bij het maken van de ECG, vertelde van mijn goede conditie begin oktober
en de achteruitgang. Ook noemde ik dat ik na de operatie aan mijn hartzakje, nog
altijd niet de opluchting kende van eerdere longpuncties. Natuurlijk was het
een zware operatie en kwam de chemo en het hoesten daar nog extra bij. Dus,
mijn benauwdheid zou kunnen komen van mijn ‘algehele conditie’ die ik op deze
manier ook niet opgebouwd krijg. Hij haalde de resultaten van de gemaakte ECG’s
tevoorschijn. Aan de hand daarvan kon hij zien dat mijn hart sinds het begin
van het jaar inderdaad wat minder goed is gaan werken. Hij mat mijn bloeddruk,
die ook nu weer keurig was. Ik vertelde dat ik normaliter altijd een lagere
bloeddruk had en ook dat ik zelf vind dat mijn hartslag aan de hoge kant is.
Komend van 60-70 slagen per minuut en nu standaard > 80… Ook noemde ik het
feit dat mijn smartwatch bij de geringste inspanning een hartslag meet die
richting 130 gaat en dat ik bij het traplopen probleemloos op 160-180 kom. (Ik
ben nog altijd blij met de investering in dat horloge!) Op de laatste ECG zag hij wat vocht bij hart en longen, hoewel het luikje
verder goed werkt. Ook vertelde hij dat de ene kamer die voorheen volledig
ingedrukt was door het vocht nu weer goed functioneert.
Echo van het hart
Vervolgens maakte hij een echo van mijn hart. Daaruit bleken mijn kleppen
goed. Er is dus geen sprake van lekkage. Maar wel zag hij dat mijn andere
hartkamer minder goed functioneert. Er is dus sprake van onbalans tussen het
innemen en wegpompen. Als gevolg daarvan houd ik vocht vast, hetgeen mijn
benauwdheid kan verklaren. Diagnose is dus officieel ‘hartfalen’.
Oorzaak
Het is niet helemaal duidelijk wat precies de oorzaak is van deze onbalans. Wel
is het een feit dat carboplatine niet bepaald goed is in een situatie van ‘hartfalen’.
Ook diclofenac heeft een negatief effect op mijn hart. Tsja, en mogelijk hebben
de bestralingen in 2011 ook nog zo hun sporen achtergelaten.
Oplossing
Ik heb pilletjes gekregen die mijn hart wat tot rust moeten brengen. Daar
ben ik vandaag al mee begonnen. Eén pilletje per dag. Resultaat moet meetbaar
zijn na 3-4 weken. Daarnaast heb ik twee pilletjes gekregen die ervoor moeten
zorgen dat het teveel aan vocht dat ik nu mogelijk bij me draag (ook al heb ik
niet het specifieke kenmerk ‘dikke enkels’), beter en sneller wordt afgevoerd.
Hierdoor zal mijn hart het meteen ook al minder zwaar krijgen om alles rond te
pompen. Deze zal ik direct na de kerstdagen starten. De diclofenac gaat als
pijnstiller per direct op de lijst ‘verboden’, evenals de hoeveelheid vocht die
ik dagelijks tot me neem.
Dorst
Omdat ik continu dorst heb (ook ’s nachts) dronk ik de laatste tijd ruim
vier liter per etmaal. Die dorst wordt vermoedelijk veroorzaakt door een
signaal vanuit mijn nieren die onvoldoende aanvoer van vocht krijgen. Zodra mijn
hart beter in balans komt, zou de dorst ook minder moeten worden. Tot die tijd
wordt het voor mij dus een uitdaging om terug te gaan in vochtinname naar
maximaal 1,5 liter. Dat is zes flesjes drinken of mokken thee per dag, wat ik
normaal gesproken gemakkelijk alleen al ’s avonds opdrink. Maar goed, het vocht
moet uit mijn lijf om mijn hart te ontlasten en mij dus meer lucht te brengen.
Dan maar even ‘op de klok’ drinken en tussendoor creatief zijn met snoepjes, waterijs
en ijsklontjes.
Nieuwe controle
Zoals eerder genoemd krijg ik op 2 januari mijn derde chemococktail, half
januari een nieuwe CT-scan en dan 22 januari de uitslag van die scan. Met de
cardioloog nu afgesproken dat ik bij hem op controle kom op dezelfde dag als de
aangevraagde CT-scan. Als ik tussendoor calamiteiten ondervind of vreemde
reacties op de medicijnen krijg, dan mag ik hem altijd bellen in het OLVG.
Zo hoop ik met een (uit)gerust hart 2020 te beginnen,
hetgeen me ook nog eens de nodige opluchting zal brengen.
Wordt vervolgd…
P.S.
Vanochtend hoorde ik een prachtig nieuw liedje van Maan. Ze brachten spontaan tranen bij me boven, als je het hoort zul je het begrijpen. Ik deel ‘m dan ook graag met jullie.
Dit artikel werd gepubliceerd op: 24-12-2019 19:22