Een bevoorrecht mens (05/07)
Hoewel ik weet dat het vreemd klinkt uit mijn mond, gezien mijn situatie, voel ik me deze dagen toch een bevoorrecht mens. Dat komt mede door het nu al wekenlang aanhoudende prachtige weer, juist nu ik hier langere tijd aan de kust mag verblijven. Maar dat is niet de enige reden dat ik mij bevoorrecht voel…
Katwijk is volop
genieten
Het is alweer ruim twee weken geleden dat ik hier schreef. Twee weken
waarin ik mocht genieten van goed gezelschap, één van de redenen dat ik hier in
Katwijk zit. Weken die zonovergoten zijn, waardoor ik volop mag genieten van de
zee, het strand, de sfeer van een kustplaats en vissersdorp. Als ik mijn ogen
sluit waan ik me zelfs in Griekenland, helemaal als ik op mijn laptop een
Griekse radiozender aanzet.
Een bron van
inspiratie
Maar ook weken waarin we afscheid namen van dierbaren. Een lief en
bijzonder mens uit onze gemeente, die sinds april 2011 wist dat ze ongeneeslijk
ziek was, is ons ontvallen. En hoewel onze situatie enerzijds zó anders is,
hadden we best veel overeenkomsten en raakvlakken. Haar afscheidsdienst was
voor mij daarom een bron van inspiratie, vanwege de mooie liederen, de
troostrijke woorden, de klanken op piano en trompet, maar vooral ook om wie zij
was.
Niet je verleden,
maar je toekomst bepaalt wie je nu bent
Ik kwam gister een uitspraak tegen van Ralph Waldo Emerson die zo volledig aansluit
bij een gesprek dat ik eerder deze week met één van mijn vrienden voerde, dat
ik ‘m hier graag wil delen!
"The only person you are
destined to become is the person you decide to be."
(de enige persoon die je bestemd bent te worden, is de persoon die je
besluit te zijn)…
We groeien vaak op volgens normen en waarden van onze
ouders, gebruiken en regels overnemend, in de pubertijd roepend dat we later alles
anders zullen gaan doen, maar naarmate de tijd vordert nemen we toch steeds
meer dingen over en uiteindelijk gaan we vaak steeds meer op ze lijken. Is dat
fout? Nee, dat hoeft niet want je kunt qua karakter nu eenmaal op van je (voor)ouders
lijken. Maar wat ik jammer vind, is dat we qua gedrag soms ook de minder mooie
eigenschappen kopiëren. En dát hoeft dus niet, want gedrag is te veranderen op
basis van wilskracht. Maar daarvoor zullen we eerst goed naar onszelf moeten
kijken, ons eigen gedrag zien en ons afvragen of we met ons zijn en doen een goed
voorbeeld zijn voor mensen om ons heen….
Hoe wil je herinnerd
worden?
Franklin Covey inspireerde mensen tot een stukje zelfreflectie door het
heel scherp te stellen. “Wil je weten of je nog je doelen nastreeft, of je het
leven leeft dat je werkelijk wilt? Schrijf je eigen grafrede…” Wat denk je dat
mensen over jou gaan zeggen na je overlijden, wat zou je willen dat ze over je
zeggen? Als dat niet aansluit bij hoe je je nu gedraagt of het leven dat je
leeft, dan is er dus werk aan de winkel. Want gedrag kun je aanpassen, door het
te laten aansluiten bij de mens die je wilt zijn voor anderen.
Een betere (leef)wereld
begint écht bij jezelf
Jaren geleden betrapte ik mezelf erop dat ik de neiging had om mee te gaan
in klaagzangen… als iemand iets negatiefs zei over een ander, dan wist ik ook
wel iemand of een situatie die daarbij aansloot. Zo herkenbaar he? We doen er bijna
allemaal aan mee. Een wedrace in klagen. Tot ik iemand ontmoette die niet
daarin meeging, maar zweeg… Iemand die zich had voorgenomen om niets te zeggen
als hij niet iets aardigs of positiefs over iemand te zeggen had. Het maakte zo’n
indruk dat ik me voornam om dat gedrag over te nemen. Eerlijk gezegd is het
soms best lastig om niet in oude patronen te vallen, maar door me bewust te
zijn van alle woorden die uit mijn mond komen, (woorden kun je immers niet
ongedaan maken) ging en gaat het me steeds beter af.
Emotie raakt je
omgeving
Alle emotie die je voelt en uitstraalt raakt je (leef)omgeving. Dus als je
irritatie voelt en eventueel uitspreekt, dan is dat van invloed op je omgeving.
Hetzelfde geldt voor boosheid, frustratie en andere negatieve emoties… het kan
ervoor zorgen dat anderen erin meegaan of de negatieve emotie overnemen. Maar
het mooie is dat dit ook geldt voor positieve emoties zoals liefde, begrip en
geduld. Door te accepteren dat niet iedereen hetzelfde is en dat mensen nu
eenmaal zo hun eigen proces hebben, kun je veel negatieve emoties tegengaan…. Je
kunt namelijk situaties (in verleden en heden) loslaten waarop je toch geen
invloed hebt. Dat zorgt ervoor dat je zelf beter kunt vasthouden aan de positieve
emoties, die je vervolgens naar je eigen omgeving uitstraalt. Maar dat vraagt
dus om een actieve houding; een bewuste keuze om te stoppen met negatief gedrag
en positief gedrag te omarmen. Want net zoals liefhebben en accepteren zijn
irriteren en haten ook werkwoorden… we kunnen er dus (actief) aan werken! ;-)
Kuur acht zit erop,
kuur negen begint maandag
Ondertussen heb ik de achtste kuur erop zitten. Doordat ik geen
tussentijdse controle heb, kan ik maandag aan de volgende kuur beginnen. Eind
juli wordt mijn bloed dan weer geprikt, inclusief de tumormarker. Dan pas kan
ik dus écht een trendlijn over de statistieken zetten… en hoewel de
kortademigheid blijft, herstel ik wel heel snel, dus met mijn conditie zit het
nog steeds goed. Mijn gewicht lijkt stabiel(er) te blijven nu ik meer let op de
calorie inname en deze iets onder de adh heb gezet, waarbij ik wél vooral heel
gezond eet en als ik veel loop, ik ook meer eet.
Vier je feestdagen
Volgende week hoop ik 49 te worden. Omdat ik niet weet hoeveel tijd mij nog
gegeven is, zal ik dat moment in bredere kring vieren dan gebruikelijk. Je kunt
het vergelijken met een 50e verjaardag. Daarnaast loop ik momenteel alle
familie bijeenkomsten af die georganiseerd worden, om nog zoveel mogelijk
mensen te zien zolang ik in goeden doen ben. Het klinkt zwaar, maar het is een
soort ‘afscheidsrondje’ omdat je niet weet of en wanneer je elkaar weer ziet.
Het zijn bijzondere weken, met veel mooie momenten, fijne gesprekken… het gaat
ergens om, het heeft inhoud.... Want zolang ik iedere dag positief kan
afsluiten voor de mooie dingen die mij die dag zijn toegevallen, of het nu een
bijzondere ontmoeting betreft of een natuurverschijnsel, zet mijn dankbaarheid
een ‘gewone’ dag om in ‘feestdag’.
Volgens bijbelse begrippen begint volgende week dus mijn jubeljaar. En als ik de woorden rondom het jubeljaar juist interpreteer, moet ik het komende jaar het ‘plannen’ loslaten en me (meer) overgeven aan wat mij toevalt… dat wordt nog een hele uitdaging!
Wordt vervolgd…
Dit artikel werd gepubliceerd op: 05-07-2018 10:37