Voorbereidingen en zwarte humor (26-12)
Ik merk dat ik deze dagen vooral heel erg bezig ben met allerlei voorbereidingen treffen ten aanzien van het informeren van mensen. Mailtjes klaar zetten, mailtjes onder embargo versturen om taken te laten overnemen en heel veel nadenken over zaken die ‘straks’ geregeld moeten zijn. Ondertussen hebben we Kerst 2017 er al weer bijna opzitten en heb ik genoten van mooie diensten, warme woorden, lekker eten en de ouderwetse gezelligheid van ‘spelletjes doen’.
En hoewel ik op de momenten dat ik alleen ben, ’s ochtends
vroeg of onderweg in de auto, ik soms door intens verdriet overvallen word,
probeer ik binnen het gezin vooral heel praktisch en positief te blijven. Het
onderwerp niet opzettelijk vermijdend, maar eerder met een soort ‘zwarte humor’
de realiteit onder ogen te zien. Die zwarte humor komt vooral tot uiting in
kleine woordgrapjes. Het is onze manier om met de situatie om te gaan, omdat
het allemaal gewoonweg te zwaar valt om onder ogen te zien.
Vragen en onduidelijkheden over niet-hormoongevoelig
Daarnaast heb ik de afgelopen dagen verder op internet naar
antwoorden gezocht ten aanzien van prognoses en dergelijke. En hoewel ik
doorgaans de zaken goed op een rij heb, werd ik ook nu weer verrast door mijn
eigen onvolledige kennis. ‘Hormoongevoelig’, hetgeen mijn oorspronkelijke tumor
was betreft namelijk niet één, maar twee markers, namelijk progesteron en / of
oestrogeen. Doordat bij de eerste uitslag de uitzaaiing niet-hormoongevoelig lijkt
te zijn, zou dat kunnen betekenen dat het mijn kansen aanzienlijk beperkt. Aan
de andere kant zijn er ook gunstige bijkomstigheden, zoals het feit dat er 6
jaar tussen zit, hetgeen zou kunnen betekenen dat het minder agressief is…
Omdat in deze fase de verschillende medische websites meer vragen oproepen dan
antwoorden geven, besluit ik om nu in eerste instantie het biopt en de uitslag
daarvan af te wachten. Mede omdat er momenteel ook weer allerlei studies gaande
zijn naar nieuwe behandeltechnieken en nieuwe medicijnen, waarvoor ik mogelijk
in aanmerking zou kunnen komen. Maar in gedachten bereid ik me voor op een
relatief kort traject, als soort van zelfbescherming.
Bucketlist en andere lijstjes
Daarom ga ik lijstjes maken. Als door toeval had ik al een
soort bucketlist gemaakt, niet wetende dat deze realiteit zou worden. En nu het
zover is en ik ‘jaren’ gevoelsmatig in ‘maanden’ moet veranderen, merk ik dat
de prioriteiten op het lijstje ook veranderen. En dat kan nog weer verder
veranderen naarmate mij meer of minder tijd gegund is. Tijd is wat dat aangaat
een vreemd iets, met een heel bijzondere perceptie. Heb je teveel tijd dan
vertraag je in je handelen waardoor er minder uit je vingers komt. Heb je
daarentegen weinig tijd, dan word je door een soort haastgevoel overvallen
waardoor je wellicht je tijd ook niet optimaal besteedt. Tijd is het best
besteed met een goede planning, uitgebalanceerde besteding tussen nuttig en
ontspannen en met de juiste hoeveelheid aandacht voor je omgeving. Helaas
moeten mensen vaak eerst iets heftigs meemaken voor ze hun tijd echt zinvol
gaan besteden. Maar dat heeft dus alles te maken met de perceptie ervan;
hoeveel je denkt ervan te hebben.
Juiste keuzes maken
Ik weet nu al dat mijn bucketlist langer zal zijn dan de
tijd en de hoeveelheid geld die ik eraan kan besteden, dus is het een kwestie
van juiste keuzes maken en intens genieten van de gemaakte keuzes.
Als jij morgen te horen zou krijgen nog een jaar te leven te
hebben, waaraan zou jij dan je tijd besteden? Welke keuzes zou jij maken?
Dit artikel werd gepubliceerd op: 02-01-2018 09:54