Een zinvolle week (31-03)

Afgelopen week was heel afwisselend met school, dammen, wandelen, goede gesprekken en een heel bijzonder concert. Veel mooie momenten om op terug te zien, zo kort voor de vakantie naar Mexico. Emotioneel, waardevol, bewust bekenden opzoeken, maar tegelijkertijd in de anonimiteit tussen alle Duitse toeristen hier in Katwijk…

Toen ik definitief wist dat ik per 16 maart in Katwijk terecht kon ben ik deels mijn dagen hier al gaan invullen. Datzelfde doe ik nu in de weken / weekenden dat ik in Heerde zit. Efficiënt plannen heet dat. Dus toen ik zag dat Sela deze week in Katwijk zou zijn met hun Paasconcert, was dat een prachtige gelegenheid om daar met mijn schoonzus naartoe te gaan, met wie ik vaker een concert van hen bezoek, normaliter in Apeldoorn. Nu was dit mooi te combineren met een wandeling op het strand en bijzondere plekjes in Leiden bezoeken. En het geluk was aan onze zijde doordat uitgerekend die dag de meest zonnige van de hele week was, hetgeen extra glans aan de dag gaf met een terrasje en eten op het strand.

Over Pasen

Voor wie niet kerkelijk is, of wie het geloof de rug heeft toegekeerd is Pasen niet veel anders dan een extra vrije dag, paaseieren zoeken, lekker eten en wellicht een winkelboulevard bezoeken. Voor actief gelovigen bestaat het uit een hele (stille) week bezinning, stilstaan bij de verhalen over de laatste dagen van Jezus hier op aarde, het laatste avondmaal, het verraad, zijn lijdensweg, zijn dood op Goede Vrijdag en dan het belangrijkste: zijn opstanding met Pasen. Het was voor mij altijd al een bijzondere tijd om te beleven... het werd nog tastbaarder na het verschijnen van de film ‘The Passion of Christ’... maar het krijgt een extra lading als je weet dat je zelf niet lang meer hier op aarde hebt... als je weet dat je eigen laatste dagen gaan komen, je laatste avondmaal en je eigen ‘lijdensweg’ van ongemakken, pijn en het inleveren van kwaliteit van leven tot je het leven moet loslaten omdat je lichaam je heeft verraden. Natuurlijk is sterven een onderdeel van het leven. Je weet dat het een keer gaat komen, maar doorgaans sta je daar niet zozeer bij stil... tot je ziek wordt.

Over loslaten

Afgelopen dinsdag kwam mijn ziek-zijn ook ter sprake met iemand die zelf ook ongeneeslijk ziek is. Met een groot gezin en de nodige kleinkinderen vindt hij het moeilijk om los te laten, te accepteren. Dat zie ik bij meer mensen en ik moet heel eerlijk zeggen dat het moeten loslaten van je toekomst, je dromen, het beeld dat je had bij het invullen van je leven, misschien wel het moeilijkste is. De wetenschap dat je bepaalde mijlpalen van je kinderen (of in zijn geval van zijn kleinkinderen) niet gaat beleven. Dat je ze niet kunt helpen, praktisch bij verhuizingen, klussen of door advies te geven, van gedachten te wisselen, ze opvangen bij pijn en verdriet als het leven ze teleurstelt... het is een gevoel van machteloosheid... En dat gevoel maakt dat mensen verdrietig worden of soms zelfs verbitterd... Het is niet moeilijk om in wonderen te geloven op een mooie lentedag, als de geur van bloesem de lucht vult en de vogels volop zingen kort voor de warmte van de zon de ochtenddauw verdrijft van de grond! Het is ook niet moeilijk om hoop te halen uit een prachtige regenboog of wanneer de ondergaande zon de hemel de meest mooie kleuren en vormen meegeeft. Het wordt het moeilijkst als het duister invalt; als je moeite moet doen om lichtpuntjes te zien in die duisternis; als iedereen ver weg en onbereikbaar lijkt omdat het gevoel van ‘er alleen voor staan’ dan het heftigst kan voelen...

Over kracht

Dát is het moment dat actief gelovigen hun krachtbron aanboren, in de volle overtuiging dat ze nooit alleen zijn en dat er iemand is die altijd naar ze luistert... Als je dit leest en het niet ‘voelt’ of ‘ziet’ of begrijpt, dan is dat OK... Gevoel is iets dat zich niet laat dwingen... maar wees wel blij voor me dat ik dit heb... dat mij dit op de been houdt... dat dit maakt wie ik ben in deze omstandigheden... Probeer het dus niet van me af te nemen door te zeggen dat het niet bestaat of dat de Opstanding van Jezus een 1 april grap is...

Liefde is de afwezigheid van oordeel

Ik vertel je slechts waar ik mijn kracht vandaan haal, omdat ik iedereen in zo’n zelfde situatie eenzelfde troost en troostrijke gedachte gun... maar zoals het gaat met cadeaus; je bent niet verplicht om het te aanvaarden en/of om het mooi te vinden...

Deze stille zaterdag bereid ik me voor
... op Pasen
... op mijn vakantie in Mexico
... op taken die nog op mij wachten
... op kansen die mij nog geboden worden om iets voor mijn medemensen te doen
... op een leven zonder toekomst hier

Over het concert
Hieronder deel ik twee liederen die mij bij het concert van Sela het meest aangrepen. Als laatste voeg ik een lied van Sela toe, dat ik zelf in een kerk in Jeruzalem mocht zingen, toen ik daar was in 2013… Langs de Via Dolorosa…. Ik wens iedereen heel fijne Paasdagen toe!

https://www.sela.nl/liederen/131/u-zij-de-glorie.html

"

Dit artikel werd gepubliceerd op: 31-03-2018 09:38