Slingers aan een mijlpaal (17-07)
Afgelopen week mocht ik een grote mijlpaal bereiken; mijn 50e verjaardag. Qua weer verliep niet geheel zoals vooraf gehoopt en verwacht, maar dankzij veel lieve mensen werd het een prachtige en warme herinnering. En… goed nieuws… de tumormarkers in het bloed dalen!!
Met de warme, lange zomer van vorig jaar nog in het
achterhoofd en een goede start qua warmte al in april, leek het een ideale
gelegenheid om mijn verjaardag op het strand te vieren. Iedereen die wilde kon
komen, door zelf eten/drinken mee te brengen was het voor iedereen in principe
betaalbaar om op mijn nieuwe levensjaar te toosten. Echter, de
weersvoorspellingen zeiden dat het uitgerekend die dag zou gaan regenen, en dan
ook het grootste deel van de dag. Gelukkig was de eigenaar van de strandtent,
na uitleg van mijn situatie, uitermate inschikkelijk en mochten we binnen in
een hoekje zitten. Onze meegebrachte hapjes mochten op tafel en alleen de
drankjes hoefden we maar te bestellen. Echt superlief dat dit zo kon!! Het
gezelschap, de sfeer en het feit dat het buiten nat was, maar wij binnen droog
zaten, maakten het een onvergetelijke dag.
Chemo slaat aan
Vandaag mocht ik weer naar het AVL. Eerst bloed prikken, wegen/meten en met
de verpleegkundige de lopende zaken doorspreken. In de overdracht had al
gestaan dat ik me goed voelde en dat het dus ogenschijnlijk goed met me ging.
Bij het ophalen bekeek ze mij van top tot teen, begon te lachen, zei dat ik er
goed uitzag en dat zij goed nieuws had. Ik bevestigde dat ik mij goed voelde,
eigenlijk zoals vorig jaar om deze tijd met de capecitabine en dat ik hoopte
dat mijn bloeduitslagen dit zouden bevestigen. Zij liet het mij zien. De
tumormarkers zijn met respectievelijk 54 en 45 punten gedaald en ook de LDH
(vandaag geleerd dat deze met name bij Triple Negative belangrijk is) heeft een
scherpe daling ingezet met ca. 50 punten.
Genieten van de zomer
Doordat ik mij nu zo goed voel, geen last meer heb van buikvocht, pijn of
ernstige kortademigheid (ook mijn zuurstofgehalte is met 97% weer beter op
peil) kan ik heerlijk genieten wat deze zomer mij te bieden heeft, hier aan de
kust. Ik ben al weer diverse keren op de fiets (weliswaar een E-bike nu) naar
Leiden geweest en heb ook al de duinen richting Wassenaar op de fiets verkend.
Heerlijk om te doen!
Dankbaarheid, pure
dankbaarheid
Alles wat hierboven staat stemt mij uitermate dankbaar… Het feit dat ik nog
50 mocht worden, het feit dat de chemo aanslaat en het feit dat ik naast de
hoeveelheid tijd, ook kwaliteit van leven erbij mag krijgen. Vorige week was er
even weer een moment dat ik het gevoel dat dat het ‘ongeneeslijk ziek zijn’
niet over mij ging, maar over een ander…. Tot de realiteit (vrijwel meteen)
weer indaalde en ik besefte dat het wel degelijk over míj gaat. Want er gaat
een dag komen dat de chemo niet meer werkt, dat de ascites en de pijn terugkeren,
dat het begin van het eind wordt ingezet. Maar op dit moment is dat nog niet
het geval; dus wil ik daar ook nog niet teveel bij stil staan. Ik mag genieten,
genieten, genieten en dat doe ik in dankbaarheid, pure dankbaarheid!
Wordt vervolgd…
Dit artikel werd gepubliceerd op: 17-07-2019 15:45