December 2017: Zes jaar na de laatste behandeling tegen borstkanker... Terwijl ik ervan uitging genezen te zijn bleek ik 'in remissie'... want de kanker is terug! Opnieuw een slecht nieuws gesprek en ditmaal dus met een minder gunstig vooruitzicht. Ik pak mijn blog daarom opnieuw op.
De verhalen die hier staan, zijn mijn persoonlijke ervaringsverhalen. Ze zijn niet aangedikt maar ook niet geromantiseerd. Het is een registratie van hoe ik de dingen ervaar, voel, meemaak. Als je automatisch bericht wilt ontvangen wanneer er een nieuw verhaal is verschenen, klik dan op abonneren!
Voor sommige mensen, die bang zijn voor wat kanker kan doen, kan het moeilijk zijn om deze verhalen te lezen. Ik schrijf het om 3 redenen:
met deze blog informeer ik iedereen die met mij meeleeft over hoe het met mij gaat. Zij kunnen het lezen wanneer het hen uitkomt en ik kan het schrijven wanneer het mij uitkomt. Wel zo efficiënt. Bovendien hoef ik dan het verhaal niet zo vaak te vertellen.
via deze blog kan ik zelf mijn verhaal kwijt. Ik kan het zo voor mijn gevoel met velen delen, kan het van me afschrijven, waardoor ik ook weer verder kan
tot slot hoop ik dat het misschien andere mensen die vragen hebben, antwoorden zoeken, zelf in onzekerheid zitten kan helpen.
De blog heeft de mogelijkheid om te reageren! Voel je niet verplicht!! Maar voel je ook niet bezwaard om te reageren! De reacties worden in principe niet op de site getoond, maar rechtstreeks naar een mailadres gestuurd die ik zelf op gezette tijden kan uitlezen. Op deze manier kan ik zelf bepalen wanneer ik me sterk genoeg voel om ze te lezen en eventueel te reageren!
Tot slot wil ik iedereen bedanken die met ons meeleeft, meevecht, aan ons denkt en voor ons bidt!!
Soms loop je tegen een lied aan met woorden die iemand anders vertolkt in een lied...
Stef Bos - De Steen
Songtekst Ik heb een steen verlegd, in een rivier op aarde. Het water gaat er anders dan voorheen.
De stroom van een rivier, hou je niet tegen het water vindt er altijd een weg omheen. Misschien eens gevuld, door sneeuw en regen, neemt de rivier m’n kiezel met zich mee. Om hem, dan glad, en rond gesleten, te laten rusten in de luwte van de zee.
Ik heb een steen verlegd, in een rivier op aarde. Nu weet ik dat ik nooit zal zijn vergeten. Ik leverde bewijs van mijn bestaan.
Omdat, door het verleggen van die ene steen, de stroom nooit meer dezelfde weg zal gaan.
Ik heb een steen verlegd, in een rivier op aarde. Nu weet ik dat ik nooit zal zijn vergeten.
Ik leverde bewijs van mijn bestaan. Omdat, door het verleggen van die ene steen, de stroom nooit meer dezelfde weg zal gaan.
(Tekst en muziek: Bram Vermeulen)
Dit artikel werd gepubliceerd op: 17-01-2018 21:06
