December 2017: Zes jaar na de laatste behandeling tegen borstkanker... Terwijl ik ervan uitging genezen te zijn bleek ik 'in remissie'... want de kanker is terug! Opnieuw een slecht nieuws gesprek en ditmaal dus met een minder gunstig vooruitzicht. Ik pak mijn blog daarom opnieuw op.
De verhalen die hier staan, zijn mijn persoonlijke ervaringsverhalen. Ze zijn niet aangedikt maar ook niet geromantiseerd. Het is een registratie van hoe ik de dingen ervaar, voel, meemaak. Als je automatisch bericht wilt ontvangen wanneer er een nieuw verhaal is verschenen, klik dan op abonneren!
Voor sommige mensen, die bang zijn voor wat kanker kan doen, kan het moeilijk zijn om deze verhalen te lezen. Ik schrijf het om 3 redenen:
met deze blog informeer ik iedereen die met mij meeleeft over hoe het met mij gaat. Zij kunnen het lezen wanneer het hen uitkomt en ik kan het schrijven wanneer het mij uitkomt. Wel zo efficiënt. Bovendien hoef ik dan het verhaal niet zo vaak te vertellen.
via deze blog kan ik zelf mijn verhaal kwijt. Ik kan het zo voor mijn gevoel met velen delen, kan het van me afschrijven, waardoor ik ook weer verder kan
tot slot hoop ik dat het misschien andere mensen die vragen hebben, antwoorden zoeken, zelf in onzekerheid zitten kan helpen.
De blog heeft de mogelijkheid om te reageren! Voel je niet verplicht!! Maar voel je ook niet bezwaard om te reageren! De reacties worden in principe niet op de site getoond, maar rechtstreeks naar een mailadres gestuurd die ik zelf op gezette tijden kan uitlezen. Op deze manier kan ik zelf bepalen wanneer ik me sterk genoeg voel om ze te lezen en eventueel te reageren!
Tot slot wil ik iedereen bedanken die met ons meeleeft, meevecht, aan ons denkt en voor ons bidt!!
Soms kun je eenvoudigweg geen woorden vinden om te omschrijven wat je voelt. Dan is stilzwijgend er gewoon zijn, minstens zo belangrijk….
Vandaag geen lange epistels, geen overvloed aan woorden om situaties te beschrijven. Ik zou de woorden niet kunnen vinden. Want mijn hart bloedt om Diana en haar familie en vrienden. Je weet dat het kan, de statistieken liegen er niet om. Maar je wilt er gewoon niet aan denken dat zo’n jonge vrouw ook inderdaad zal komen te overlijden. En dat binnen 5 maanden!
Vandaag dan ook geen woorden over hoe het met míj gaat. Het voelt toch al zo dubbel dat het bij mij allemaal zó voorspoedig verloopt….. al ben ik daar natuurlijk wél heel dankbaar voor!
De afgelopen dagen heb ik gedichten aan mijn blog toegevoegd. Op mijn verzoek had Cor dit al vanaf het begin ingebouwd, omdat ik dacht dat ik tijdens mijn ziekteproces veel gedichten zou schrijven. Maar kennelijk werkt mijn gevoel anders en kan ik beter schrijven als ik me in de gevoelswereld van anderen probeer in te leven.
Onder de knop ‘gedichten’ vind je dan ook een selectie van de woorden die ik de afgelopen jaren aan het papier mocht toevertrouwen, als ik zocht naar troost voor anderen. Meer hoef ik er niet over te zeggen, ze spreken voor zich.
Ik had het voorrecht om Diana een beetje te leren kennen door ons beider ziekteproces. Ze voelde zich gedragen en wist dat het ‘goed’ zou komen. Waar ze nu is, is het goed! Maar wat zal ze hier gemist worden!!
Spreuken 19 21 Een mens maakt allerlei plannen, wat wordt uitgevoerd, is het plan van de HEER.
Dit artikel werd gepubliceerd op: 13-12-2011 07:39
