Avontuur loopt ten einde
Geen medailles voor onze krullenbol, wel ervaring rijker. Dat laatste geldt voor ons alle drie.
Terwijl ik dit schrijf is het zondagavond 21:00 uur Estse tijd. Het toernooi zit er alweer op. We hadden natuurlijk gehoopt dat er een medaille en beker mee naar Heerde zou komen, maar Vincent prolongeert zijn 13e plaats. Zeker niet iets om je voor te schamen, al had hij als doel gesteld om bij de eerste 7 te eindigen.
Wel hebben weer veel geleerd. Er werden door de Russen veel klassieke standen gespeeld, iets dat Vincent nog niet beheerst. Dat komt dus op het wensenlijstje voor trainingen het komende jaar. En zo nog een paar punten van technische tekortkomingen waar met name de kinderen uit Rusland en Belarus heel sterk in zijn. We hebben al toezeggingen van een paar trainers dat dit goed gaat komen! Wel zijn we allemaal heel tevreden over hoe hij zijn partijen gespeeld heeft. Daarin heeft hij een enorme progressie kunnen laten zien ten opzichte van een jaar geleden. En hij heeft er nog steeds lol in om meer te leren, nog beter te worden en dan wellicht nog een keer een herkansing krijgen op een EK!
Ik was blij dat ik er voor hem kon zijn, toen het even wat minder ging en hij nogal ongefilterd kritiek kreeg tijdens de analyse van een partij. Ik kon hem opvangen, de kritiek nuanceren en de goede punten eruit halen en meegeven voor de Blitz. Al met al was het goed dat ik erbij was!
Ik heb dagelijks de 2,5 a 3 kilometer van het hotel naar de speelzaal gelopen. ’s Ochtends heen en ’s avonds weer terug. Dat was meteen een goede manier om in conditie te blijven. Door overdag dan veel zittend redactiewerk te doen, zijn mijn voeten langzaam genezen van de blaren. Ook mede dankzij de blarenpleisters en eeltzalf die ik donderdagmiddag bij de apotheek/drogist kocht!
Vrijdag zat ik er even helemaal doorheen…. Ik had die nacht minder dan 5 uur geslapen, was 3x wakker geweest. De blaren belemmerden mij in mijn doen en laten, tussen Cor en mij was sprake van een ernstig communicatieprobleem met als gevolg dat Vincent te moe aan de 2e partij van die dag begon en ik had om 15:00 uur nog steeds niets gegeten. Toen ze om 14:55 nog niet in de speelzaal gesignaleerd waren, maakte ik mij ongerust. Stevige trek, ongerustheid en vermoeidheid zijn een zeer slechte combinatie voor je humeur en algehele gemoedstoestand…. Het veroorzaakt negatieve stress, iets dat ik op dit moment kan missen als kiespijn…. Maar gelukkig klaart het in de natuur vaak ook weer op na een flinke onweersbui ;-) Zo ook dus met de onderlinge verstandhouding en mijn humeur!
Ik ben vanmorgen met mijn koffer naar Audentes gelopen (speellocatie). Zojuist heb ik een taxibedrijf gebeld. Deze komt mij om 04:00 uur vannacht ophalen bij de speellocatie om mij vervolgens naar de luchthaven te brengen. Om 06:10 uur vlieg ik dan naar Helsinki. Daar moet ik dan 1,5 uur wachten op mijn vlucht naar Schiphol. Eenmaal daar aangekomen moet ik dan nog wachten op ‘team KNDB’, waarna we als bijna compleet gezin de terugreis naar Heerde zullen aanvaarden. In de loop van de dag zal Manon dan ook weer terugkomen en kunnen we verhalen uitwisselen. Maandagavond wordt een avond voor het gezin.
Dan is de laatste week van de schoolvakantie alweer begonnen en begint voor ons bijna weer het ‘normale’ leven van pendelen naar Harderwijk, Eye-T zaken en Cor die laat in de avond weer thuiskomt uit het Dorpshuis.
Ik heb niet echt het gevoel gehad dat ik vakantie heb gevierd. Daarvoor waren de ‘uitjes’ te kort en teveel gevuld met plichtplegingen. Maar het was wel bijzonder om zomaar even naar een vreemde stad in een vreemd land te reizen, op jezelf te zijn aangewezen en alles zelf te moeten uitzoeken….
Vanaf morgen dan weer de dagelijkse dingen. Gezond eten, voldoende bewegen en veel rust nemen om me voor te bereiden op de eerstvolgende chemokuur.
Dinsdagochtend naar mijn werk voor de tweewekelijkse ‘arbomeeting’ en ’s middags naar het ziekenhuis voor een afspraak met de oncoloog en de chirurg. Maar eens afwachten wat ze zullen zeggen en wat ze voor mij in petto hebben.
Voor nu welterusten en hopen op een ‘safe landing’!
Dit artikel werd gepubliceerd op: 07-08-2011 21:18