Het weekend na de 5e chemo
Verrassend qua energie, opvliegers en nachtelijk zweten, beetje zweverig
Zaterdag was de koerier er al vroeg om de injectievloeistof te brengen. Het lijkt wellicht wat overdreven om een speciale koerier hiervoor te laten rijden in het weekend…. En ook de verpleegkundige die ’s middags om 15:00 uur de injectie komt geven…. Maar als je dan hoort dat 1 zo’n neulasta injectie € 1.530,00 kost, dan is het wel begrijpelijk dat er extra zorg mee gemoeid is. Dure injecties, dat zeker! Maar ja, ziekenhuisopname brengt per dag dergelijke kosten met zich mee! Dus is een preventieve injectie, nadat heftige bijwerkingen en koorts zijn geconstateerd, naar verhouding goedkoper qua ziektekosten….
Met het zonnetje op zaterdag was het een prachtige dag om in de tuin bezig te zijn. Vincent was ’s ochtends al op tijd opgehaald voor een damtoernooi in Heino en Manon was gaan paardrijden. Ik had verder de tijd dus aan mezelf. Nu is het voor mij helaas niet meer mogelijk om ‘even door te buffelen’ waardoor alles er weer piekfijn bij ligt, zoals ik gebruikelijk zou doen. Kleine beetjes tegelijk, dan weer even rusten…. beetje eten…. dan weer stukje werken. Het schiet niet echt op en met onze grote tuin is mijn werk dan ook amper lonend. Maar goed, het trottoir is tenminste weer vrij begaanbaar en het berkenzaad grotendeels weer verwijderd van het terras. De nazomer mag wat mij betreft beginnen!!
Omdat mijn spieren (en botten!) nog meewerken, kan ik tegen de avond gezellig met Vincent nog even een wandelingetje naar mijn moeder maken, de kranten ophalen. Op de terugweg dan nog maar even een softijsje eten ;-) Manon heb ik even ervoor naar een slaapfeestje in Apeldoorn gebracht en Cor is nog werken. Ik ben blij met alle energie die ik deze dag toch nog heb en weet dat het vanaf zondag maar zo weer anders kan worden.
Van zaterdag op zondag was een ‘plakkerige’ nacht. Van meerdere kanten hoorde ik dat mensen er last van hadden. Nu is dit voor mij een relatief nieuw fenomeen, omdat ik sinds een week of twee hiermee geconfronteerd word, evenals met ‘opvliegers’ overdag. Dingen die voor vrouwen van om en nabij de 50 wel herkenbaar zijn, maar die eigenlijk nog niet bij mijn leeftijd passen….. Maar ja, je weet dat je als gevolg van de chemo vervroegd in de overgang kunt komen, dus ik was hier enigszins op voorbereid. Maar vervelend is het wel als je rustig op de bank zit en je hoofd ineens in brand staat, waarbij het zweet zo je schedel uit lijkt te lopen. Op die momenten ben ik heel blij dat ik geen haar op mijn hoofd heb dat kan gaan plakken…. Een doekje erover en het voelt weer koeler ;-)
Twee weken geleden dachten we nog dat het vooral de bijwerkingen van de morfine waren, maar nu dat uit mijn lijf is, heb ik me er maar op ingesteld dat het verouderingsproces van mijn lijf is ingezet. Want niet alleen ‘de overgang’ met alle bijkomende verschijnselen is daarmee geactiveerd, ook eventuele osteoporose (botontkalking) en andere ouderdomsperikelen zullen vroeger in mijn leven een rol gaan spelen. Daar kun je heel sip over gaan doen en van te voren allerlei doemscenario’s gaan bedenken maar ik probeer het zoveel mogelijk nu nog van me af te zetten. Ik zie het wel als het komt! Waarom zou ik me immers nu druk gaan maken over iets dat over meerdere jaren een probleem kan gaan vormen?! Laat ik eerst maar eens zo oud worden dat ik er last van kan krijgen!!
Ook zondag ben ik behoorlijk goed doorgekomen. Ik heb zelf Manon weer uit Apeldoorn gehaald en ben na een uurtje rusten mee geweest naar de verjaardag van mijn broer en zijn jongste dochter. De familie weer even zien, bijpraten en tegelijkertijd hopen dat de hapjes op tafel mij zullen uitnodigen om wat extra’s te eten. Want mijn smaak is volkomen veranderd na de Taxotere!
Alles wat zoet is gaat nog wel, maar alles waar maar iets van kruiden of specerijen in zit is vies!! Alsof de samenhang uit de smaak weg is. De kruiden overheersen. Vond ik voor kuur 4 een Twister van KFC nog zo lekker, nu proefde ik alleen maar losse onderdelen en werd datgene waarop ik mij weer zo verheugd had ronduit een teleurstelling qua smaak! Ook de ongezonde dingen zoals patat, satésaus, kaaskoekjes, e.d. waarmee ik iets meer vet op mijn botten zou moeten kunnen kweken, smaken alles behalve lekker! Zelfs brood smaakt anders!
Ik leg me erbij neer, wetend dat het van voorbijgaande aard is. Ik eet wat nodig is om op krachten te blijven en zie uit naar het moment dat mijn smaak weer terug zal komen, waardoor dingen ook weer lekker worden. Ik neem trouw mijn medicijnen, inclusief de producten van dr.A.Vogel, omdat ik wel degelijk het idee heb dat ze mijn lichaam helpen in balans te blijven, voor zover dat mogelijk is met alle chemo in je lijf.
Terwijl de stijfheid in mijn schouders en romp (van de neulasta?) langzaam wegtrekt, bereid ik me voor op een nieuwe dag. Ik stond vanochtend een beetje zweverig op en zal me vandaag dan ook wel koest houden. Maar de lucht is blauw dus dat belooft voor mij in ieder geval weer veel positieve energie!! En ik heb (gelukkig) nog steeds geen pijn in mijn spieren, dankzij de paracetamolspiegel (?).
Dank allemaal weer voor jullie lieve kaartjes, bloemen, mailtjes, bezorgdheid en gedachten!
Dr. A. Vogel producten om te helpen herstellen tussen de chemo kuren door:
voor de galfunctie
voor de nierfunctie
voor de darmfunctie
voor algehele energie, een oppepper!
Dit artikel werd gepubliceerd op: 05-09-2011 08:50