Nordicen tegen oedeem
Twee vliegen in één klap, bestralingen komen dichterbij, vitaminecrème niet aan te slepen
De laatste keer bij de regieverpleegkundige hoorde ik dat nordic walking goed werkt om oedeem te voorkomen. Nu wil het feit dat ik jaren geleden al een cursus nordic walking volgde, omdat zowel mijn moeder alsook mijn oma al vroeg slijtage in hun heupen kenden. Ik bedacht dat als het mij zou treffen, ik dan in ieder geval zou kunnen blijven bewegen zonder mijn gewrichten al te zwaar te belasten. Bovendien kun je daardoor je gewicht een beetje op peil houden. Wie had kunnen denken dat het nu zo goed van pas zou kunnen komen om oedeem te voorkomen. Punt is namelijk dat lymfevocht wordt afgevoerd door spierbeweging. Direct na de operatie moest ik daarom al oefeningen doen met mijn handen, polsen en ellebogen, om zo het vocht uit mijn arm beter af te voeren, nu ik links 15 lymfeknopen minder heb voor de afvoer. Door te nordicen beweeg je bovendien je schoudergewricht intensiever, waardoor daar het vocht zich ook minder snel zal ophopen. Hierdoor vang ik dus 2 vliegen in één klap: ik werk aan mijn conditie én zet de lymfepomp aan!! Nu zit ik dan ook, moe maar voldaan, in mijn stoel nadat ik vanochtend al een uur op de hei actief ben geweest met mijn nordic stokken.
Hoofdstuk 3 in aantocht
Op dit soort momenten dat ik even ‘rust’ ben ik me o.a. aan het inlezen wat me met de bestralingen allemaal te wachten staat. Een veel gehoorde klacht, ook onder mensen die in zeer goede conditie verkeren, is dat je erg vermoeid raakt. Niet alleen vanwege de verplichting om iedere dag maar weer naar het ziekenhuis af te reizen voor een paar minuten in die machine, maar vooral ook omdat je lichaam zich steeds moet herstellen. Door de bestraling worden weer allemaal cellen vernietigd, die je lijf weer moet aanvullen. Dat kost extra energie! Daar komt bij dat menigeen ook last krijgt van de slokdarm, waardoor eten moeilijker wordt. Dat gebeurt met name door de lymfevaten boven het borstgebied te bestralen. Morgenmiddag zal bij mij het bestralingsgebied voor het eerst worden afgetekend. Vervolgens moet ik volgende week in de simulator en krijg ik een CT scan om e.e.a. te kunnen berekenen (stralingsintensiteit?) Daarna weet ik ook in hoeverre het voor mijn slokdarm (en stembanden) een risico inhoudt. Ik heb dan nog een dag om me te kunnen voorbereiden. Op woensdag 16 november zal voor mij de eerste bestraling zijn. De exacte tijd hoor ik nog.
Ik zal een volgende keer even terugkomen op andere en minder voorkomende bijwerkingen. Ik durf nergens vanuit te gaan, hoop echter dat het ook nu zonder al te veel complicaties zal verlopen….
Gevolgen hoofdstuk 1 en 2
Met betrekking tot de nawerkingen van zowel de chemo alsook de operatie lijkt het meeste zich weer goed te herstellen. De bruine vlekken op mijn nagels lijken gewoon ‘eruit te groeien’. Dat zal dus op termijn gewoon weg zijn. De tintelingen in mijn vingertoppen zijn er nog wel, evenals het gevoelloze in mijn tenen. Ik ben nog niet begonnen met het middel van Vogel voor de haarvaatjes, omdat ik nog het middel voor wondherstel nam. Ik hoop daar binnenkort mee te starten en kan dan ook melden of het me baat. Wat wel behoorlijk nawerkt, is mijn droge huid. Af en toe heb ik nog ‘droge’ blaren op mijn voeten, mijn handen vragen nog regelmatig om handcrème en voor mijn gezicht is de vitaminecrème van dr.Eckstein niet aan te slepen. Had ik in het verleden de mogelijkheid om af en toe een dagje over te slaan, momenteel moet ik minstens 2x per dag smeren en gebruik ik tussendoor ook nog het masker. Als ik dat niet doe, voelt mijn gezicht ruw en ziet het eruit als perkament. Natuurlijk is dat ook nog de nawerking van de chemo, waarbij de celvernieuwing is stilgelegd (huid bestaat ook uit steeds nieuwe cellen) maar daarnaast komt natuurlijk ook dat de overgang z’n uitwerking heeft op het verouderingsproces. Tot op heden word ik altijd nog wat jonger geschat dan ik werkelijk ben, maar ik denk dat dat binnenkort wel afgelopen is ;-) Ik overweeg nu om aandelen Eckstein te kopen om er zo in ieder geval nog wat voordeel bij te hebben, ha ha ha.
Maar waar hebben we het over… bijwerkingen van een levensreddend middel. Wat zou u / jij doen? Was er niet onlangs een bergbeklimmer die zelfs zijn eigen voet afsneed omdat hij anders in de rotsspleet zou blijven vastzitten en daardoor de dood in de ogen keek? Je gaat over grenzen om je leven te redden. Je krijgt daarvoor ongekende kracht, wat je zelf voorheen niet voor mogelijk had gehouden. Daardoor lijkt het soms wel alsof het voor de naaste omgeving moeilijker is dan voor degene die het ondergaat. Zij staan machteloos aan de kant en kunnen soms maar zo weinig doen, in hun eigen beleving. Toch zijn ze zó belangrijk. Daarom, aan alle mensen die met mij en met andere mensen meeleven, praktische hulp bieden, voor ons bidden, aan ons denken, kaartjes sturen, bemoedigende mailtjes schrijven: jullie zijn de wind onder onze parachute als het windstil is en we bang zijn neer te storten. Dank voor jullie lange adem en niet aflatende steun!!
't Zijn soms de kleine dingen die het doen.
Dat kleine beetje zon waar je al weken lang op wacht
Die uitgestoken hand die je van hem niet had verwacht
Dat kleine bosje bloemen en precies op dat moment
Die onverwachte brief als je alleen of eenzaam bent
refrain:
't Zijn de kleine dingen die het doen die het doen
't Zijn de kleine dingen die het doen
(2x)
Die kinderstem die kleur geeft aan een saaie grijze dag
Dat onverwacht gesprek toen je 't allemaal niet meer zag
't was even net als vroeger en je kreeg weer een ballon
Het geeft je leven kleur, er is ineens een beetje zon
refrain
We leven in het groot, we maken veel te veel misbaar
We praten wel, maar luisteren te zelden naar elkaar
We kijken naar een punt en veel te weinig om ons heen
We zien geen kleine dingen en dus blijven we alleen
Dit artikel werd gepubliceerd op: 08-11-2011 12:22