Weekend na de laatste chemo
Het weekend na de 6e chemo was eigenlijk niet veel anders dan de vorige. Ik had behoorlijk wat energie, het zonnetje scheen waardoor ik ‘er op uit’ kon en op de zondag wachtte weer een familie’feestje’…..
Zaterdag kwam een verpleegkundige uit Emst mij de Neulasta injecteren. Omdat dit tenminste 24 uur na de taxotere gegeven moet worden, kon dit helaas pas na 11:15 uur. Daardoor kon ik niet meteen zelf met Vincent naar Huissen. In plaats daarvan bracht Cor hem weg en zou ik hem later ophalen. In afwachting van de verpleegkundige en later de auto en met het zonnetje vrolijk schijnend, kon ik rond het huis nog wat rommelen. De dakpannen van de buurman beschermen tegen onze klimop, de passie flora die miraculeus opnieuw is opgekomen een beetje leiden en de oprit een beetje aanvegen. Tegen 15:00 uur was ik zelf in Huissen, waar Vincent de centrale damtraining van de KNDB volgt. Dagen van 6,5 uur, waarvan 4,5 intensieve training, 3 pauzes en een uur een sneldamcompetitie. Een hele kluif voor een 10-jarige, maar hij vindt het over het algemeen helemaal geweldig!! Er volgde een rustige, gezellige zaterdagavond.
De zonnige zondag brachten we deels bij mijn moeder door, in gezelschap van zowel mijn jongste alsook mijn oudste broer, schoonzussen en kids. Gezamenlijk wisten we onze moeder ervan te overtuigen de tuinstoelen toch nog maar even voor de dag te halen en lekker buiten te gaan zitten. Daarbij moet ik natuurlijk wel heel erg oppassen met de hoeveelheid zon, maar ik had een dekentje meegenomen waarmee ik mijn blote huid kon bedekken.
Ik had een pet meegenomen tegen de zon en heb mijn familie dus deelgenoot gemaakt van mijn ‘blote bol’ door de pruik door de pet te vervangen. Ik had ’s ochtends al geconstateerd dat de pluishaartjes op mijn achterhoofd toch zeker al zo’n halve centimeter lang zijn en dat ik ze met mijn vingers kan vastpakken. Bovenop mijn hoofd is dat nog niet mogelijk. Toch is het voor mij een teken dat mijn haar al weer aan het groeien is, ondanks dat bij de taxotere ook haaruitval mogelijk is. Ik ben benieuwd naar de kleur en de structuur die ik de komende weken / maanden te zien zal krijgen zodra de groei echt goed doorzet. Je hoort zoveel wisselende verhalen…. Wie weet heb ik rond de kerst een hoofd met grijze krullen ;-)
Daarna had ik nog genoeg energie over om door te gaan naar een ‘Sara-feestje’. Cor’s zus die onlangs oma werd, vierde het feit dat ze 50 is geworden. Weer een mogelijkheid om hapjes uit te proberen, wat ik wel en niet lust nu de smaak langzaamaan weer afneemt….
Gisteravond begon de stijfheid in mijn schouders weer en ook voelde ik weer wat pijn in de achterkant van mijn schedel….. de bijwerkingen van de Neulasta. En evenals voorgaande nachten was ik ook de afgelopen nacht weer wat onrustig vanwege de enorme schommelingen in temperatuur. Voor mij nogmaals de bevestiging dat de overgang is ingezet. Daarvan uitgaande is de datum voor de MRI ook maar vastgelegd voor 6 oktober. Een paar dagen daarvoor kan ik dan bij Viattence bloed prikken om in de hormoonspiegel de definitieve bevestiging te kunnen krijgen.
Gelukkig heb ik inmiddels ook bericht uit Groningen. Op 5 oktober, einde van de middag zal ik naar het Noorden vertrekken om meer duidelijkheid te krijgen over een eventuele genetische afwijking. Hoewel de kans natuurlijk erg klein is (< 10%) vind ik het toch belangrijk om dit uit te zoeken. Vooral vanwege de moeder van mijn vader, die op 42-jarige leeftijd aan trombose is overleden, als gevolg van kanker. Vorige week heb ik uit correspondentie van die tijd kunnen herleiden dat ze een vergrote lever had en een ‘zieke’ galblaas, nadat ze al geruime tijd had rondgelopen met pijn in de buikstreek, in de zij en maagklachten. Het is dus niet ondenkbaar dat dit uitzaaiingen zijn geweest van eierstokkanker. Gezien haar leeftijd én mijn leeftijd, wil ik het toch graag uitgezocht hebben….
Er is voor de komende week / 2 weken veel mooi weer voorspeld. Ik hoop dat ik er van kan genieten doordat mijn fysieke situatie wandelen en tuinwerken mogelijk maakt. Dat is niet alleen afhankelijk van mijn benen deze week, maar uiteraard ook van de tinteling in mijn vingers en tenen de dagen daarna. Maar gelukkig wacht mij daarna geen chemo meer en kan ik hopelijk dus verder herstellen van alle bijwerkingen, in afwachting van de operatie….
Dit artikel werd gepubliceerd op: 26-09-2011 12:48