Onrust en opruimwoede
Meer smaak, ‘hello again’ tegen gevoelloze tenen en pijnlijke vingertoppen, geduld wordt op de proef gesteld
Al weer een paar dagen geleden schreef ik mijn laatste bijdrage. Sindsdien heeft het zonnetje volop geschenen en heb ik daar op bescheiden wijze van kunnen genieten. Het feit dat de zon schijnt, dat je lekker even naar buiten kunt is al een verademing! Dat heeft sowieso al een positieve invloed op je humeur. Lekker de ramen open! Het voelt een beetje als die eerste voorjaarszon die in april alle mensen altijd uit hun huizen jaagt :-). Tegelijkertijd maakt het zonnetje me wat onrustig. Ook ik wil eruit! Ik wil wandelen, fietsen. Ik wil de garage opruimen, de woonkamer eindelijk veranderen, de kasten uitruimen….. Ik zit nu 4 maanden thuis en ik word onrustig van het thuiszitten.….. Mogelijk is dit ook een psychologisch effect van de laatste chemo?!
Bij alle onrust en plannen loop ik natuurlijk op tegen het feit dat mijn handen en voeten niet echt meewerken. De gevoelloze tenen zijn na kuur 5 niet volledig hersteld en dit begon dus ook al in een vroeg stadium na de 6e kuur weer toe te nemen. En inmiddels worden de nagels van mijn vingers weer met de dag pijnlijker. Niet in ruststand, maar als ik ergens tegenaan stoot of als ik druk ervaar op mijn vingers dan is dat allesbehalve prettig. Toch heb ik het idee dat het verminderen van de dosering ook een positief effect heeft op de ‘normale’ bijwerkingen. Zo had ik de afgelopen week ineens meer smaak met het eten. Dat zorgde een aantal dagen voor een vreemde situatie. Ik had continu ‘zin in eten’ terwijl ik niet echt ‘trek’ had. Alsof mijn hersens een signaal afgaven: “proef of je het lekker vindt en eet zolang je het goed proeft”. Dat combineerde ik wel met voldoende drinken, maar daardoor kon het maar zo zijn dat ik rond 4 uur ’s middags al een ontzettend vol gevoel had en de rest van de dag niets meer kon eten of drinken. Maar ook dan bleef de ‘zin in eten’. Erg raar!!
Maar het is vooral mijn conditie die het op dit moment laat afweten. Ik moet echt in mijn agenda kijken welke activiteiten er gepland staan en daar rekening mee houden. Simpelweg omdat ik anders te moe word om alles rond te krijgen. Ik kan niet spontaan een klusje opstarten dat langer dan een uur in beslag neemt, omdat ik het dan niet vol houd. Gister heb ik wel vast een begin gemaakt met het in kaart brengen van allerlei ‘klusjes’ die ik de afgelopen maanden / jaren in mijn hoofd heb gemarkeerd, met als doel om ze voor de korte en lange termijn voor mezelf in te plannen.
Zodra Vincent ook naar het voortgezet onderwijs gaat (en dat is wellicht al volgend schooljaar!!) hopen we qua tijd en geld weer wat ruimte te krijgen om dingen op te pakken. Op dit moment wordt Vincent ‘doorgetoetst’ om te kijken waar hij op taalgebied nog hiaten heeft m.b.t. de stof waarmee groep 8 nu bezig is. Verder werkt hij al op groep 8 niveau. En voor rekenen zoeken ze nu extra uitdaging uit Kien 8+, waarmee hij dan al wiskunde-achtige dingetjes gaat krijgen. Als alles goed gaat zal Vincent dan een jaar eerder dan gebruikelijk naar de middelbare school gaan; zeer waarschijnlijk ook het Gymnasium Apeldoorn. Hij kijkt er zelf al heel erg naar uit!
En tot die tijd wordt mijn geduld op de proef gesteld…. Omdat je hele dagen thuis zit en van alles ziet, allerlei plannen ontwikkelt, maar er nog geen concrete actie in kunt nemen. Hoewel…. gister ben ik al wel vast begonnen met het uitruimen van kasten en herplaatsen van spullen. Om gevoelsmatig toch maar vast een begin te kunnen maken en zo die onrust wat kwijt te raken.
Opruimen van je huis werkt bovendien therapeutisch, omdat je onbewust dan ook bezig bent met opruimen in je hoofd en in je leven. Door afstand van dingen te kunnen doen, creeer je ruimte voor nieuwe dingen en nieuwe ervaringen. Wie teveel vasthoudt aan het verleden staat zijn eigen toekomst in de weg. Maak dus een doelbewuste selectie van wat je wilt meenemen op je levensreis, om niet teveel energie kwijt te zijn aan het meeslepen van al je bagage.
Wie het leven op juiste waarde schat, maakt doelbewuste keuzes!
Dit artikel werd gepubliceerd op: 30-09-2011 12:31