Stilte voor de storm?
Vooral veel ontspannen, genieten en informatie verzamelen om beslissingen te kunnen nemen….
Na de eerste diagnose op 24 mei hebben we zogezegd de agenda helemaal leeg gemaakt. Veel van mijn nevenactiviteiten heb ik nagenoeg stilgelegd, tenminste daar waar stress en deadlines een negatieve invloed hebben op mijn energie. Geplande optredens heb ik ook afgezegd. Hemelvaartsdag had ik bij de molendienst zullen zingen. Maar zingen is emotie en dat zag ik in de gegeven omstandigheden niet zitten! Optredens voor de langere termijn heb ik moeten afzeggen, omdat ik nu nog niet weet of ik fysiek in staat zal zijn om mijn afspraken na te komen. Dat maakt voor mij de huidige situatie ook wel een beetje vreemd. Iemand die altijd de agenda ver vooruit vult en overal rekening mee houdt, die nu niets kan vastleggen….
Voor de korte termijn was het wel heel prettig. Zo zijn we hemelvaartsdag als gezin heerlijk een dagje gaan varen in Giethoorn. Iets wat we al langer van plan waren, hebben we nu gewoon even prioriteit gegeven. En voor de komende week heb ik met Manon afgesproken om naar de nieuwe Pirates film te gaan, nog een gedane belofte die daarmee wordt ingelost. Simpelweg, omdat ik niet voor de langere termijn kan plannen. Dan zijn er nog wat klantenopdrachten die al afgerond hadden zullen zijn, maar die door alle overdrachtszaken en de bijzondere dagen wat achterstand hebben opgelopen. Dat zal toch echt de komende week moeten worden afgehandeld.
Maar voor de langere termijn zit ik in een soort gevoelsmatig tijdsvacuum. Ik weet dat ik vanaf de komende week rekening moet houden met de eventuele start van de chemokuur, maar weet tegelijkertijd toch ook nog niet waar ik precies aan toe ben.
Vandaag is Vincent 2e geworden op het NK dammen. Gezien alle omstandigheden een bijzonder knappe prestatie. Hij heeft zeer degelijk gespeeld en weet zich daardoor verzekerd van deelname aan het EK dat in augustus in Tallinn (Estland) zal worden gespeeld. We hebben hier een jaar naar toe gewerkt. Al 3 jaar lang ga ik mee naar iedere belangrijke en minder belangrijke wedstrijd. Het is voor mij dan ook heel raar om niet mee te gaan naar het EK. Zoals het er nu uit ziet, zal Cor de honneurs waarnemen. Want zelfs al zou het qua chemo planning kunnen, na vorig jaar weet ik dat het lange en drukke dagen zijn. Ik ben bang dat ik dit qua conditie simpelweg niet zal volhouden. Ik zal dit jaar dus e.e.a. via de telefoon en internet moeten volgen, zoals zoveel andere ouders ook.
Voor woensdag aanstaande moet ik nog informatie boven water krijgen over mogelijke genetische invloeden op mijn borstkanker. Ik heb contact gezocht met mijn achterneef, wiens zusje op jonge leeftijd borstkanker kreeg. Via de mail is er inmiddels contact geweest en ik mag haar bellen met mijn vragen. Ook moet ik nog boven water krijgen waar het bij mijn oma zat. Ik meen me te herinneren uit de verhalen van mijn vader dat het in haar buik zat, maar weet het niet zeker. Misschien weet mijn moeder meer, of zijn er nog documenten waaruit meer informatie kan worden gehaald. Morgen maar eens navragen / uitzoeken.
Maandag dan de MRI en gesprek met de radiotherapeut en woensdag internist, regieverpleegkundige en hartfilmpje. Ik hoop dan dezelfde week nog te kunnen beginnen met de chemo. Als ik de verhalen mag geloven kan de eerste kuur nog wel meevallen qua bijwerkingen. Maar dat moet ik dus afwachten.
Na woensdag hoop ik dus meer te weten en hoop ik ook meer te kunnen melden. Tot dan probeer ik gewoon zoveel mogelijk te genieten van wat er om mij heen gebeurt.
Dit artikel werd gepubliceerd op: 04-06-2011 23:30