Passieve dagen en nachten
Veel slapen, minder 'last' van bijwerkingen, in afwachting van de ontwikkelingen in mijn keel
De weekdagen na de taxol (taxotere) slijt ik met computerspelletjes, TV kijken en op tijd paracetamol innemen. Deze dagen slaap ik voor het eerst de klok rond. Normaal gesproken ben ik iemand van ‘op tijd opstaan, dan heb je nog wat aan de dag’, maar als je verder toch niet veel kunt vanwege immobiliteit in je benen, dan kun je net zo goed slapen, toch?! Cor maakt mij steevast om 00:00 en 6:00 uur wakker om paracetamol in te nemen. Ik verwacht dit tot ca. donderdag te moeten volhouden, gezien de ervaring van de vorige kuur.
De stijfheid in mijn botten is al een paar dagen weer weg. Ik heb daar eigenlijk minimaal last van gehad, gelukkig! Dat heeft hooguit een dag of twee geduurd. Het was wel een vervelend gevoel, want zelfs je schedel is heel gevoelig. Logisch natuurlijk als een goedje geforceerd in je botten beenmergproductie op gang gaat brengen...
Op dit moment heb ik weer dat rare gevoel in mijn mond, alsof er een laagje over mijn tong ligt. Veel smaakt mij niet. De verfijning is uit de smaak, je proeft alleen de smaken die eruit springen. Wat ik wel verbazingwekkend vond is dat ik nu juist nasi van de Chinees lekker vind. Tijdens de eerste 3 FEC kuren kon ik het niet eens ruiken zonder misselijk te worden. Nu heb ik het met smaak gegeten, evenals de kipsaté en pindasaus! Is maar goed ook, omdat je immers toch iets moet eten…. ook al doe je de hele dag niets. Want je lichaam is toch aan het knokken!!
Ik val deze dagen dan ook weer moeiteloos af. Niet veel en niets om dramatisch over te doen, maar langzaam kruip ik weer naar de 64 kilo. Dat is een gewicht waar ik in ‘gezonde omstandigheden’ heel blij mee zou zijn, zeker als je bedenkt dat ik als ‘mollige tiener’ altijd rond de 63 kilo ben geweest…. En voor ik ziek werd was ik ook bezig om weer wat kilootjes kwijt te raken, door gezonder te eten en meer te bewegen. Maar dan is het wel vreemd dat je nu je best moet doen om aan te komen. Ik moet juist van alles eten wat ik normaal niet zou doen, zoals volle vla en yoghurt en andere dingen die ik lekker vind. Alles om maar zoveel mogelijk ‘op gewicht’ te blijven. Reserves houden voor op de mindere dagen. Veel vrouwen komen ‘volgens de verhalen’ dan ook aan tijdens de kuren….. Met mijn eetlust kan ik me dat momenteel niet zo goed voorstellen, maar wellicht heeft dat ook te maken met het feit dat ik al een hogere rustverbranding had door het sporten?!
Mijn vingertoppen laten ook weer van zich horen. Ze zijn weer gevoelig waardoor simpele handelingen lastig zijn, zoals bijv. het doordrukken van de paracetamolstrip :-(. Broeken met ritsen vermijd ik ook maar even deze dagen. Gelukkig heb ik een soort nagellak gekregen dat ik op mijn nagels kan smeren. Daardoor lijkt het ‘strakke gevoel’ af en toe even weg te trekken. Hopelijk kan ik op die manier voorkomen dat mijn nagels uitvallen als gevolg van de chemo!
Mijn tenen zijn daarentegen eerder gevoelloos. Een heel raar fenomeen. Alsof je uren op de ijsbaan hebt gestaan en dan binnenkomt bij de warme kachel. Niet dat tintelende gevoel dat dan ontstaat, maar nét daarna! Je kunt je tenen aanraken, maar het kunnen net zo goed de tenen van iemand anders zijn….. Als het goed is zijn ook dat soort ‘neurologische bijwerkingen’ van voorbijgaande aard.
Dan mijn keel:
Na de vorige kuur had ik vanaf zondagavond al een beetje keelpijn. Dat is nu niet zo. Wel ben ik vanochtend opgestaan met een beetje gespannen aanvoelende keel. Ik besef me ook dat de grotere happen gisteravond enigszins pijnlijk waren met slikken. Het is nu woensdag, de 6e dag na de 2e taxotere. De vorige keer kreeg ik op donderdag een ander soort keelpijn, hetgeen op vrijdagavond behoorlijk begon op te spelen. De aantasting van mijn mondslijmvlies door de chemo is een feit, dat kan ook niet voorkomen worden. Dat is dat strakke gevoel. De Neulasta injectie zou nu echter moeten voorkomen dat het zich ontwikkelt tot een infectie, doordat de leucocyten en neutrofielen alweer voldoende zijn aangemaakt om het zelf te bestrijden. Daarnaast spoel ik natuurlijk braaf met zout water en poets ik 4 a 5 keer per dag mijn tanden met Parodontax om ellende zoveel mogelijk te voorkomen.
Ik zal dus even moeten afwachten hoe mijn keel zich verder ontwikkelt de komende 24 tot 48 uur. Ik hoop dat het allemaal meevalt en ik vrijdagavond nog een partijtje kan volleyballen tijdens het startweekend van de kerk. We hebben immers de wisselbeker te verdedigen!! Nou ja, en anders moet ik mij beperken tot het aanmoedigen….
Dit artikel werd gepubliceerd op: 07-09-2011 11:05