Posts uit 2011



22 juli 2011: Derde chemo

Ja, toch chemo vandaag. De neutrofielen waren met 1,3 weer voldoende op peil. Nu wel weer wee gevoel in mijn maag. Heb zetpil genomen en hoop op het beste...

Nu het gezin in Egmond zit, moest ik vanochtend eerst de dieren verzorgen.

Toen ik nog met Kiley liep te wandelen, zag ik al om 08:15 uur een taxi langzaam door de straat rijden. Ik verwachtte geen taxi voor half 9, dus dacht dat er wellicht iemand bij het Roetnest moest zijn. Uiteindelijk, nadat Kiley weer binnen was en gevoerd, het konijn gevoerd, ben ik naar buiten gegaan en heb gevraagd of ze iemand voor Isala moest ophalen….. Jawel, mijn taxi dus. 10 minuten vroeger dan aangegeven zat ik dus bij het bloedlab. Ook daar liep het vlot door. En dus was ik rond 9:00 uur bij de regieverpleegkundige. Toch maar even checken hoe het zit met die oogdruppels…. Het recept was namelijk donderdag eind van de middag nog niet bij de apotheek gearriveerd. Ik dacht dus dat er iets was vergeten of fout gegaan. Annemarie bevestigt mijn vermoeden en zegt toe erop te zullen toezien dat de dokter het vanochtend, na de ronden meteen nog even zal uitschrijven. Ze had er mogelijk overheen gelezen.

Om 10 over 9 ben ik al op M5, de dagverpleging. Ik pak een kopje koffie en meld me. Ik kan terecht in kamer 4. Daar liggen al 2 dames aan het infuus. Ik installeer me op mijn stoel en niet lang daarna komt Lenny binnen met de eerste zak en de mededeling dat mijn bloedwaarden goed genoeg zijn om te kuur 3 te ondergaan. Mijn HB is 7.7, Trombolyten 298, Leucocyten 3.4 en neutrofielen 1.3. 

In vol vertrouwen biedt ik mijn linkerhand/arm aan. Helaas blijkt de ader van kuur 1 ook nu weer niet goed en gaat de naald er doorheen. Dan maar de ader van kuur 2, maar ook daar slaagt Lenny er niet in om in een keer goed te prikken. Ze roept daarom een collega. We wijken uit naar de rechterhand, waar het in een keer goed gaat. Driemaal scheepsrecht, maar dan zit het infuus. We lopen dan nog steeds 10 minuten voor op schema, aangezien ik er eigenlijk pas om half 10 hoefde te zijn. Vanwege mijn prikkende ogen en het nog ontbreken van de oogdruppels vraag ik de dames op de dagbehandeling of zij wellicht iets voor me hebben. Ik krijg ‘kunsttranen’ van de dames. Dit geeft enige verlichting.

Tegen 11 uur ben ik klaar. Ik verlaat de afdeling met een volgende afspraak voor 12 augustus, om 09:00 uur ’s ochtends. Ze konden het gelukkig nog verplaatsen van de middag naar de ochtend. Ik bel weer met de taxicentrale en kom bij de uitgang Danielle en de kleine Tessa tegen. Ik had op internet al wel foto’s gezien, maar nu zag ik dan toch dit wondertje in levende lijve. Een prachtig meisje met een heldere blik. Ze pakt mijn pink en ik maak contact. Niet veel later valt ze lekker in slaap. We vervolgen beide onze weg. Buiten wacht ik tot de taxi komt. Het is dezelfde mevrouw uit Terwolde die me uiteindelijk weer keurig voor de deur af zet.

Thuisgekomen eet ik meteen maar even flink wat fruit. Toch kan ik niet voorkomen dat een uur later het weee gevoel weer komt opzetten. Ik besluit om wat volkoren biscuit te eten gevolgd door knackebrod met pindakaas. Gek genoeg had ik daar zin in. Dat helpt even, maar niet veel later besluit ik toch ook een zetpil te nemen. Daar knap ik voldoende van op om met onze hond te kunnen wandelen. 

De avond verloopt verder rustig. TV aan, laptop op schoot om bezig te zijn en alert te blijven, SMS contact met de rest van het gezin en om 22:30 uur ga ik lekker slapen. Het weee gevoel komt weer een beetje opzetten, dus neem ik voor de nacht nog een zetpil. Dat werkt goed want vanochtend om 08:00 uur werd ik uitgerust wakker. Het ontbijt is altijd weer even lastig. Waar heb je zin in, wat smaakt en wat niet. Maar het ziet ernaar uit dat ook de derde chemo redelijk door te komen is, dankzij alle extra medicatie. 

Vanavond komt mijn gezin weer thuis. Dan hebben we een weekje samen, voor Manon naar ponykamp vertrekt en Cor en Vincent een week later naar Tallinn afreizen. Ik heb deze dagen ervaren hoe het voelt om er niet bij te kunnen zijn als Vincent aan het dammen is en dat valt voor mij niet mee!! En dan was dit toernooi hoofdzakelijk bedoeld om te leren, ervaring op te doen. Wat zal het zenuwslopend zijn om hier in Nederland te moeten afwachten terwijl Vincent in Estland het EK aan het dammen is :-(.

Nou ja, we gaan wel zien hoe het allemaal loopt.

In kleine stapjes tegelijk denken!

Dit artikel werd gepubliceerd op: 22-07-2011 15:37