Klaar voor de tweede chemo!
Manon is toch over, last van de warmte, ineens weer veel haar op mijn hoofd, bijna vakantie en laatste voorbereidingen voor de volgende kuur....
Op dinsdagochtend had ik om 08:00 uur een afspraak staan om samen met iemand een eindje te wandelen. Omdat zij hierin nog minder ervaren is, besloten we niet te ver te gaan en in een rustig tempo te lopen. Om 09:08 uur was ik alweer onderweg naar huis toen mijn mobiel ging. Een onbekend nummer, zo vroeg….. ik neem op en hoor aan de andere kant van de telefoon de klassenmentor van Manon. Omdat ik deze dag met Manon in Zwolle zou zijn, pruik ophalen en schoolspullen voor volgend jaar kopen, had ik afgesproken dat ze voor goed nieuws op mijn mobiel zou bellen en voor de ‘ze blijft zitten’ boodschap zou ze contact opnemen via het telefoonnummer thuis. Vol ongeloof en blijdschap hoorde ik haar aan. Er was wel wat twijfel, met name bij de klassieke talen, maar een meerderheid van de docenten was het erover eens dat Manon naar de tweede klas bevorderd zou worden. Wel met de opdracht om vanaf het begin van het schooljaar écht haar best te doen én de extra steunlessen en inloopuren klassieke talen te bezoeken! Ik bedank de mentor uit de grond van mijn hart voor haar vertrouwen en alle inzet die ze getoond heeft voor Manon en zet het op een rennen! Met deze boodschap durf ik haar wel zo vroeg wakker te maken!!
In Zwolle is het snikheet. We zetten meteen koers naar de kelder van een groot warenhuis, waar we vorig jaar ook prima geslaagd zijn voor schoolspullen. Het mandje raakt al snel vol en we zijn beide nog opgelucht van de goede boodschap van die ochtend! Dat winkelt wel zoveel leuker! Bij de afgeprijsde boeken ligt ook nog wel wat van onze gading. Als beloning voor het overgaan / rapport mag Manon wat uitzoeken en voor hetzelfde bedrag kies ik een boek voor Vincent (dierenencyclopedie). Met zware tassen beladen, nog even in een andere winkel wat schriften kopen en we pikken onderweg nog verse aardbeien mee. Ik word moe van dat staan en hangen en we besluiten even een Sunday te gaan eten op een terrasje.
Het is uiteindelijk 13:30 uur als we bij de kapper arriveren. Een half uur te vroeg, maar dochterlief gaat ervan uit dat ze daar wel airco zullen hebben, hetgeen het wachten zal veraangenamen. Ze heeft gelijk! De kapster is zelf ook wat eerder klaar, dus al ruim voor twee uur gaan we naar boven.
Daar pas ik de pruik. Het is wel weer wennen zoveel haar op je hoofd. En ook in de spiegel staat het vreemd. Ik ben eigenlijk al vertrouwd geraakt met die stekels. De kapster knipt de pruik wat meer naar mijn gezicht, legt uit hoe ik het moet verzorgen en niet veel later staan we weer buiten, met een lege pop en veel haar op mijn hoofd. Meteen maar de proef op de som nemen hoe warm zo’n pruik is…. Dat blijkt nog wel mee te vallen gelukkig!
Op woensdag ben ik weer vroeg op. Het onweer van de avond ervoor heeft het buiten lekker opgefrist. Ik zet alle ramen en deuren even tegen elkaar open, iets dat de avond ervoor geen effect had. Nu voel ik de koele lucht het huis in stromen. Goede omstandigheden om vandaag maar weer eens het strijkgoed weg te werken. Daar was ik de afgelopen tijd niet toe gekomen. Dus nadat ik Vincent heb weggebracht en Cor is vertrokken naar oedeemtherapie, breng ik alles in gereedheid voor een uurtje of 2 strijken. Daarbij zet ik de DVD ‘Stepmom’ op. Een heerlijke ‘tranentrekker’ met Julia Roberts en Susan Sarandon. (een echte aanrader!)
Na een paar rustige dagen voor de postbode vind ik vandaag ineens weer een stapeltje kaarten in de post. Nog meer lieve reacties! Het 20 meter lange lint is al bijna vol. Een ook de bloemist weet ons vandaag weer te vinden! Daarnaast gaat er geen dag voorbij zonder dat Cor uit zijn werk terugkomt met de groeten van deze of gene. Door zijn werk spreekt hij natuurlijk heel veel mensen uit het maatschappelijke leven. Mensen die hem (en mij) mede daardoor ook kennen.
Het is bijna zomervakantie. Vincent heeft vandaag zijn laatste schooldag. Manon moet morgen haar boeken inleveren en haar definitieve rapport ophalen. Dan wordt het anders in huis. Ik hoef dan niet meer heen en weer te rijden en in die zin krijg ik dus meer rust. Maar tegelijkertijd nemen 2 kinderen dan de woonkamer en de TV over en is het dus gedaan met mijn persoonlijke rust…. Nou ja, het zal wel een weg vinden.
Morgen de 2e chemo, als vandaag mijn bloedwaarden goed zijn (maar daar ga ik wel van uit). Dus vandaag nog even de laatste voorbereidingen treffen. Zorgen voor voldoende vers fruit en koude maaltijden, hier en daar nog wat opruimen en schoonmaken, bed verschonen, wassen en laat dan de volgende aanval op de kankercellen in mijn lijf maar komen!!
Ik ben er weer klaar voor!!
Dit artikel werd gepubliceerd op: 30-06-2011 07:02