Uitwaaien optima forma
Een nat en winderig Egmond aan Zee, veel ‘wachttijd’ in Heerhugowaard en een vriendelijk verzoek aan de zon.
Hoewel in je Nederland natuurlijk nooit helemaal zeker weet waar je aan toe bent met het weer, heb je toch een bepaald beeld voor ogen wanneer je ‘een huisje aan zee’ boekt. Je verwacht dan zeker geen 80% regenkans, 19 graden en windkracht 5! Maar goed, soms zijn de dingen niet anders en moet je er gewoon het beste van denken en maken. Dus, van de positieve kant gezien: een stenen huisje is beter dan een tent en we hebben gelukkig een kachel in het huisje. Van te voren heb ik op internet de nodige ‘vermaak mogelijkheden’ opgezocht en toch nog maar een extra tas met spelletjes meegenomen. Bovendien heb ik de kleine draagbare DVD speler nog even snel meegegrepen en zo’n 30 films op DVD ;-) Op die manier hoop ik toch de familie te kunnen vermaken.
Op dit moment zit ik in een tafeltennishal in Heerhugowaard. Vincent is zijn tweede partij van dit toernooi aan het spelen. Gister speelde hij een mooie partij tegen een man met 60 jaar ervaring en een rating van bijna 1200. Het was een ware uitdaging om zijn hoofd boven water te houden, maar na 32 zetten delfde hij toch het onderspit. Vandaag ziet het er wat moeizamer uit, maar wie weet. Het gaat uiteindelijk ook niet om het winnen, maar meer de ervaring om moeilijke en lange partijen te spelen. Dat moet hem voorbereiden op het EK. Het lijkt erop dat dit hier wel kan.
Gisteravond, na een overheerlijke pizza, hebben we regen en wind getrotseerd door langs het strand terug te lopen. Doorweekt kwamen we uiteindelijk bij het huisje aan. Maar zoals gezegd, met een kachel, een handdoek en warme, droge kleren was het best grappig, zo op onze eerste avond! Al moest Vincent’s jas vanochtend in de wind nog de laatste nattigheid kwijt! Vanochtend zijn we vroeg opgestaan, om nog even van het ochtendzonnetje te kunnen genieten, voor het weer dicht trekt en de regenbuien beginnen….. Met een straffe wind was het heerlijk om op het strand te zijn. Heen liep het in een mooi tempo en terug werd een echte spieroefening.
Voor de komende dagen is dus veel regen voorspeld. Dat is uiteraard wel jammer, vooral voor de meisjes die zich toch vooral op ‘het strandleven’ hadden verheugd! Maar hopelijk bieden de avonden toch nog gelegenheid tot een ‘droge strandwandeling’. In ieder geval is dit een prima damweertje, de reden dat we hier in eerste instantie naar toe gekomen zijn.
Aanstaande woensdag breng ik Vincent naar het damlokaal waarna ik door rijd naar Zwolle. Bloedprikken en een afspraak met de regieverpleegkundige. Sinds een dag of 3 heb ik behoorlijk last van prikkende ogen. Dat is een van de bijwerkingen van de chemo. Ik zal dit aangeven en kan dan oogdruppels krijgen om het oogvocht weer wat aan te vullen. Daarna naar Heerde, waarna Cor richting Heerhugowaard vertrekt om de laatste dagen in Egmond te verblijven. Ik kan me dan voorbereiden op de derde kuur, door groente en fruit te kopen en te zorgen dat ik alles om me heen heb om die eerste chemodag weer door te komen.
Voor nu richten we het verzoek nog aan de zon om zich af en toe nog even te laten zien, opdat we niet de hele dag binnen hoeven blijven en ik mijn conditie ook hier enigszins kan blijven opbouwen. Het liefst natuurlijk door lekker lange strandwandelingen….
Vincent won de tweede ronde en staat daarmee op de 51e plaats.
Dit artikel werd gepubliceerd op: 17-07-2011 23:41