Veel misselijk op bed gelegen
Een wee gevoel belet mij te eten, ik dwing mij tot het drinken van water omdat dit moet voor het verdunnen van de chemo, voor het afvoeren van de afvalstoffen.
Iets na de middag begint het weeë gevoel in mijn maag toe te nemen. Ik had me al voorgenomen om even te gaan rusten, dus ben ik naar bed gegaan. Als ik rond 16:30 uur wakker word, voel ik mij nog niet veel beter in mijn maag. Ook is er een lichte hoofdpijn bij gekomen. Omdat dit ook kan worden veroorzaakt door te weinig eten, zet ik mij ertoe een paar stukjes meloen te eten. Geen groot succes! Ik drink nog maar wat water. Een uurtje later ga ik uit bed om even beneden te kijken en om mijn medicijnen in te nemen. Alles duizelt mij. Ik bekijk de post en vraag om assistentie om nog wat etenswaren en mijn laptop naar boven te brengen. Daarna installeer ik me toch maar weer in bed.
Cor en Vincent vertrekken naar de damnacht van Hoogeveen en Manon heeft een vriendinnetje te logeren. Dat kan nu mooi beneden plaatsvinden. Kunnen zij lang opblijven, films kijken zonder dat ik daar verder last van heb.
Ondanks de medicijnen gaat de misselijkheid niet weg. Ik moet nog niet aan het vruchtenkwarkje denken, dus probeer ik nog een paar stukjes meloen, iets meer nu dan de vorige poging. Om ongeveer 21:00 uur besluit ik om dan nog maar een zetpil te nemen (2e van vandaag) in de hoop dat ik dan tenminste zal kunnen slapen. Tussendoor heb ik zoveel mogelijk gedommeld. Dan heb je het minste last….
Rond middernacht zakt het vervelende gevoel gelukkig weg. Niet lang daarna val ik in een diepe slaap, om zojuist, om 06:00 uur weer uitgerust wakker te worden. Ik stuur een SMS’je naar Hoogeveen en even later gaat mijn telefoon. Vincent is de hele nacht wakker gebleven. Heeft zich in de voorronden niet hoger kunnen plaatsen dan de laatste tafel, maar doet daar aardig mee. Hij is immers ook nog maar 10 en dit is zijn eerste nacht ‘doorhalen op het dambord’. Volgens Cor heeft hij wel veel plezier, en daar is het ons hier om te doen. Deze damnacht is puur voor het plezier. :D Over 2 weken, in Heerhugowaard, is het allemaal wat serieuzer. Dat zijn lange partijen waarmee hij zich serieus moet voorbereiden op het EK. Voor- en na die tijd kan hij lekker uitwaaien en spelen op het strand van Egmond. Op het heetst van de dag zit hij dan beschut achter een dambord. ;-).
Inmiddels is het kwart voor zeven geworden. Mijn maag voelt nog steeds rustig en stabiel. Ik zal zo dadelijk naar beneden gaan om mijn medicijnen te nemen en dan wellicht een poging doen om even met onze hond te wandelen. Als dat allemaal goed gaat, dan mag ik er wellicht van uit gaan dat ik het ergste voor de eerste 3 dagen weer gehad heb.
Door het weinige eten en wel drinken, raak ik wel veel vocht kwijt. Als gevolg daarvan is mijn wijsvinger ook weer afgeslankt en amper nog pijnlijk.
Dit artikel werd gepubliceerd op: 02-07-2011 06:53