Al vele jaren borrelen soms woorden in mij op, resulterend in een gedicht. Bijvoorbeeld als ik aan een zieke denk in onze gemeente en me in zijn of haar situatie probeer in te leven. Om de mensen te bemoedigen stuur ik ze dan dat min of meer persoonlijk gedicht toe op een kaartje.

Een selectie van deze gedichten wil ik hier delen, in de hoop dat het ook andere mensen kan helpen en troosten.

Met andere ogen zien

Oorlogen en rampen
grote hongersnood
Concentratiekampen,
die leidden tot de dood

D'ellende van de wereld
de pijn en het verdriet
Een kinderhand die bedelt;
iets anders zag ik niet

Ik heb mij afgezonderd,
ik kon het niet meer zien
Ik heb mij ook verwonderd,
maar dat was pas nadien.

Mijn ogen waren blind,
ze wilden niet meer kijken
en zagen niet dat beed'lend kind
zich met Zijn Woord verrijken

Toen kwam ineens dat licht
als uit het niets verschenen
En stond ik voor God's aangezicht
Mijn blindheid was verdwenen!

Ik zag hoe mooi het leven was,
want hoe nú moge zijn je lot;
de laatsten zullen d'eersten zijn
in 't Koninkrijk van God!

Halleluja!

Dit gedicht werd gepubliceerd op: 11-12-2011 10:51