52 graden verschil in gevoelstemperatuur
Omdat het de laatste dag was in het Baobab resort, onze laatste kans om nog een beetje bij te kleuren na de regenachtige dagen, besloten we niet meteen met factor 50 in te smeren, maar iets meer risico te nemen in de vroege ochtend met factor 15. Nou, dát hebben we geweten! Want zoals iedereen eigenlijk wel weet, wij ook, is dat berouw komt na de zonde, omdat je het pas voelt als het al te laat is….
De laatste vakantiedag was Manon’s verjaardag. Nu houdt ze er doorgaans niet zo van om dit te vieren, dus had ze er geen groot probleem mee dat dit binnen onze vakantie viel. We hadden afgesproken deze dag een gezichtsbehandeling te ondergaan in de spa, maar dan aan het einde van de middag. Om vier uur konden we daar terecht, dus gingen we een uur of drie bij het zwembad weg, mede omdat de zon al goed werk had verricht. Onderweg naar onze kamer bleek het een zeer goede timing omdat donkere wolken zich samenpakten en niet lang daarna kwam het opnieuw met bakken uit de lucht. Dikke, warme druppels…. Een echte tropische regenbui; kort en hevig. De rest van de dag was het gelukkig weer droog.
Na de gezichtsbehandeling, waarbij mij gegarandeerd werd dat ik er tien jaar jonger zou uitzien, terug naar de kamer om alvast de koffer in te pakken en ons klaar te maken voor de laatste avond. Na het douchen bleek al snel dat we een tekort zouden gaan krijgen aan after sun. Manon’s rechterbeen had in de volle lengte net even iets teveel zon gepakt. Datzelfde gold voor mijn bovenarm en de huid boven mijn bikinihesje rechts, al merkte ik dat laatste pas écht toen ik al in het vliegtuig zat… Een natte handdoek uit de koelkast bracht enige verlichting, maar het was duidelijk dat het een lange en pijnlijke vlucht zou worden.
Iets voor middernacht werden we opgehaald door een bus, voorzien van airco. We stopten op verschillende resorts om mensen op te pikken voor we op Mombasa Airport arriveerden. Hier opnieuw de dubbele controle, vóór het afgeven van de koffer en vóór het boarden. Een heel gedoe als je bij de bagagescanner vijf tot zes bakken nodig hebt voor al je apparaten, jassen, schoenen, etc. We zouden om 04:20 naar Nairobi vliegen, een vlucht van ca. 40 minuten, die voorspoedig verliep. De groep volgend hadden we ditmaal geen incidenten op Nairobi Airport met kruiers of bedelaars. Daar was het even zoeken naar de juiste rij om in te checken, maar eenmaal ingecheckt konden we in alle rust de tax free winkeltjes bekijken; we zouden immers pas om 08:05 verder vliegen. Door onze plek, op de vleugel van een Dreamliner (Boeing 787) viel er buiten niet veel te zien helaas, waardoor de terugvlucht vooral heel lang duurde.
Terug in Amsterdam daalde de temperatuur tot rond het vriespunt, met een gevoelstemperatuur van -10 °C door de wind. Komend uit 31 °C. met een gevoelstemperatuur van 42 °C. is dat een behoorlijk schock! De koffers kwamen gelukkig al snel en omdat we werden opgehaald waren we tegen de avond eindelijk weer thuis. De eerste vakantie is daarmee echt voorbij. Wat rest zijn de filmpjes, foto’s, verhalen en herinneringen…. Mooie herinneringen van warme momenten, gesprekken, elkaars gezelschap, lachsalvo’s om vreemde valpartijen, spierpijn van de aquagym en heel veel kleine dingen… Voor mij genoeg redenen tot grote dankbaarheid!
Vanochtend werd ik na een onrustige nacht wakker in Katwijk. Gister arriveerde ik met de fiets op de trein en drie rugzakken in Leiden, waarna ik die laatste 9 kilometer op de fiets aflegde. Het was koud maar gelukkig droog, al vroeg die snijdende wind wel om een flinke dosis doorzettingsvermogen en vroeg ik me een paar keer af waarom ik ook alweer zo nodig nu al wilde fietsen… Toen ik echter op de Boulevard arriveerde kwam die brede glimlach als vanzelf weer tevoorschijn, bij het aanzicht van een blauwe lucht boven het weidse uitzicht op de zee. De komende maanden mag ik me hier thuis voelen, nieuwe herinneringen maken, genieten van goed gezelschap, veel wandelen, zorgen van me afzetten en dingen afsluiten.
Thuis wacht de schone was op een strijkbout voor het weer de koffer in kan voor de reis naar Mexico. Een heel ander soort vakantie, met meer cultuur en sportieve elementen… een nieuw avontuur… weer met Manon…. meer herinneringen om te maken.
Dit artikel werd geplaatst op: 19-03-2018